Η εξέλιξη του Digital Marketing αναφορές επιτυχίας και αποτυχίας
Το ίντερνετ ξεκίνησε το 1969 σαν ένα πείραμα της κυβέρνησης των ΗΠΑ που καθιστούσε δυνατή την επικοινωνία μεταξύ τεχνικού κοινού κυβερνητικών υπηρεσιών και ακαδημαϊκών ερευνητών και επιστημόνων. Από το 1990 και μετά το ίντερνετ άρχισε να εμπορευματοποιείται όταν οι χρήστες άρχισαν να αποκτούν πρόσβαση σε αυτό και την εποχή αυτή κάνει την εμφάνιση του το ηλεκτρονικό επιχειρείν με την δημιουργία των πρώτων εταιρειών dot-coms. Ένας λόγος ήταν η αύξηση του ανταγωνισμού και των επιχειρηματικών πιέσεων που η ανάπτυξη της τεχνολογίας, των δικτύων και των πρωτοκόλλων και λογισμικού έδωσε διέξοδο μέσω της χρήσης του ίντερνετ.
Από το 1995 σχεδόν κάθε οργανισμός μεσαίου και μεγάλου μεγέθους στις ΗΠΑ έχει την δική του ηλεκτρονική πύλη μέσω των οποίων οι υπάλληλοι, οι επιχειρηματικοί εταίροι και το κοινό μπορούν να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες. Από το 1999 και μετά το ηλεκτρονικό επιχειρείν φαίνεται να μετακινείται από το B2C στο B2B, δηλαδή από τις συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων και καταναλωτή (B2C) σε συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων (B2B), ενώ από το 2001 από το B2B στο B2E (δηλ. επικοινωνία επιχείρησης- εργαζομένου), το ηλεκτρονικό εμπόριο, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση την ηλεκτρονική εκπαίδευση και το κινητό εμπόριο. Από το 2005 φαίνεται ότι τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν το μέλλον του ηλεκτρονικού εμπορίου.
Τα παραδείγματα επιτυχημένων εφαρμογών του ηλεκρονικού εμπορίου, είναι πολλά και ενθαρρυντικά για όσους σκέφτονται πως θα μπορούσε να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης της επιχείρησής τους, ή και ευκαιρία για δημιουργία μιας νέας. Παραδείγματα επιτυχημένων εικονικών εταιρειών αποτελεί η eBay, η Google, η AOL και η E-trade. Εταιρείες μερικού ηλεκτρονικού εμπορίου επίσης γνωρίζουν επιτυχία, όπως οι Cisco, Wal-Mart online, General Electric και άλλες.
Ωστόσο η ιστορία έχει καταγράψει και επιχειρήσεις οι οποίες επιδίωξαν την ενασχόληση με το ηλεκτρονικό εμπόριο αλλά απέτυχαν. Παραδείγματα αποτελούν οι eToys, Xpeditor, MarchFirst και άλλες. Κάποιοι από τους λόγους αποτυχίας ήταν οι εξής:
- το 62% των εταιρειών αυτών δεν είχαν οικονομικές γνώσεις.
- το 50% είχαν μικρή εμπειρία μάρκετινγκ.
- δεν μπόρεσαν να ικανοποιήσουν την ζήτηση μέσω οργάνωσης των αποθεμάτων και των καναλιών διανομής.
- αποτέλεσαν μια “επιπόλαιη προσπάθεια”
- είχαν μια ιδέα που δεν ανταποκρίνονταν σε κάποια ανάγκη του καταναλωτή
- το φυσικό κατάστημα θα αποτελούσε ορθότερη επιλογή για τον καταναλωτή
- το προϊόν ήταν πολύ ακριβό για να εμπιστευτεί ο καταναλωτής μια ηλεκτρονική και απρόσωπη συναλλαγή.
- η εταιρεία “πνίγηκε” από τον ανταγωνισμό.